En ineens heb je je bul
Posted on 13 Feb 2011
Wie is Mark?
Mark was in het jaar 2007-2008 voorzitter van Francken. Hij heeft stage gelopen in de Verenigde Staten en heeft zijn afstudeeronderzoek gedaan bij de vakgroep materiaalkunde. Als kersverse young professional gaat Mark ons een keer per maand vertellen wat er allemaal op je afkomt als je begint met werken.
Stap je zeven jaar geleden nog de Nijenborgh 4 binnen, onzeker over je studiekeus en in de vaste overtuiging dat dit gebouw bevolkt moet zijn door het ergste soort studenten die er zijn: natuur-, wis- en scheikundestudenten. Dat kan nooit gezellig zijn. Maar afgezien van die laatste categorie was dat een behoorlijk verkeerde inschatting! Opeens was daar Francken en een club medestudenten waar ik gelijk mee uit de voeten kon. De afgelopen zeven jaar zijn fantastisch geweest. Feesten, studeren en talloze nevenactiviteiten met een Franckenbestuursjaar als absoluut hoogtepunt. Mooie bijkomstigheid van al die activiteiten is dat je CV er gelijk mooier van wordt. En daar moet je het als werkzoekende toch van hebben, schijnt.
En dan merk je ineens hoe hard er getrokken wordt aan een pas afgestudeerd Technisch Natuurkundige. Ondanks de crisis. Al tijdens mijn studie kreeg ik (vaak via Francken) de kans veel bedrijven eens van wat dichterbij mee te maken, via inhousedagen, congressen en casestudies. En nu moet ik, al wat wijzer geworden door al die activiteiten, mijn definitieve keuze gaan maken. Wat wordt mijn eerste werkgever?
Wil ik de breedte in? Of de diepte? Meer de commerciële kant, of de publieke? Dat soort vragen kan je je tijdens je studie al stellen, maar mijn ervaring is dat je er eens echt voor moet zitten om dit soort overwegingen grondig te maken. Er met vrienden en vriendinnen over praten. En wat helpt is uiteindelijk gewoon maar eens bij wat bedrijven langsgaan, waar je via-via al eens van gehoord hebt. En zo zit je ineens in de wachtkamer bij een strategieconsultant in Amsterdam. Om vervolgens via wat omwegen bij een technische consultant in Groningen uit te komen. En omdat je toch tijd over had, toch nog maar een paar recruitmentactiviteiten van wat andere bedrijven bij langs gaan. Een voor jou relevant congres meepakken. Werkloos zijn is hard werken! Ik heb het geluk gehad nog wat geld over te houden aan mijn stage in de Verenigde Staten, en zodoende bekostig ik mijn woon- en (kuch) leefkosten vooralsnog zelf. Maar het einde van die pot nadert snel, en voor die tijd wil ik toch echt een nieuwe werkgever te pakken hebben, liefst niet bij de plaatselijke horeca. Dan is het einde zoek.
Een aantal weken geleden ben ik in de luxepositie gekomen om aanbiedingen van twee verschillende bedrijven te krijgen. En dan merk je pas echt waar je allemaal rekening mee moet gaan houden bij de keuze, naast de relevantie en inhoud van je werk. Je collega’s, je groeipotentieel in het bedrijf en de buitenlandmogelijkheden, om zo maar eens wat te noemen. En dan zijn er nog de arbeidsvoorwaarden. En de secundaire arbeidsvoorwaarden. Ondanks dat dit een luxeprobleem is, zo’n keuze is lastig!
Lastig of niet, de keus heb ik een paar dagen geleden gemaakt en 1 maart 2011 zal mijn eerste werkdag zijn. Ik ben zeer benieuwd naar mijn eerste ervaringen als young professional, maar daarover vast de volgende keer meer.
Written by
-
Board Ruimte