Het mooie van werken bij een grote multinational is dat je nooit stil staat. Er moet altijd van alles gebeuren binnen een zeer korte tijd. Tegelijkertijd is dat ook het nadeel. Het constant moeten leveren van output brengt het gevaar met zich mee dat de tijd om ergens goed over na te denken niet kan worden genomen. Ik begin steeds meer te leren dat ik altijd de tijd moet nemen om goed over dingen na te denken.

In de industrie wordt veelal gebruik gemaakt van een techniek die lean manufacturing genoemd wordt. Dit is een managementstrategie die ontwikkeld is bij Toyota. In lean manufacturing wordt ernaar gestreefd zo min mogelijk muda (Japans voor waste of verspilling) te creëren. Transport is waste. Voorraad is waste. Wachten is waste. Alles wat niet direct waarde heeft voor de klant is eigenlijk waste. Waarom zou je als klant meer willen betalen voor een product, omdat het een half jaar in een loods gelegen heeft? Het constant optimaliseren van je productieproces, zodanig dat de klant niet voor 'onzin' betaalt is de main driver.

Als je werkt op een R&D-afdeling die zo dicht bij een productie staat krijg je dit met de paplepel ingegoten. Vaak worden de lean-methodes gekopieerd naar het innovatieproces. Zo snel mogelijk met resultaten komen zorgt voor minder waste; de focus ligt op leveren. Dit kan erg gevaarlijk zijn. Wat mij betreft is niet de tijd nemen om na denken over hoe dingen precies werken de grootste waste.

Een voorbeeld hiervan ben ik tegengekomen in een project waar ik momenteel in zit. Na wat tegenstrijdige onderzoeksresultaten kwamen we tot de conclusie dat we eigenlijk niet helemaal snapten waar we mee bezig waren. Afgelopen tijd ben ik daarom de artikelen maar weer ingedoken en daarop gebaseerd hebben we een Matlabmodel gebouwd die een en ander zou moeten kunnen voorspellen. Dit model wisten we te rijmen aan eerder verkregen data en zorgde daardoor voor enorm veel inzicht. Ik weet zeker dat als we dit eerder gedaan hadden we enorm veel tijd hadden kunnen besparen. Lean manufacturing is oké, maar het allerbelangrijkste is: eerst denken, dan doen.